Çanakkale İlinde Arıcılık İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Arıcılık Faaliyetleri

Özet

Bu çalışmada Çanakkale ilinde faaliyet gösteren arıcılık işletmelerinin sosyo ekonomik yapısı ortaya konulmuş ve arıcılık faaliyetleri değerlendirilmiştir. Veriler, toplam 87 arıcılık işletmesinden elde edilmiştir. Üreticilerin ortalama yaşı 54,71, ortalama eğitim süresi 9,28 yıl, arıcılık faaliyetinde üreticilerin ortalama deneyim süresi 19,37 yıl, ortalama aile nüfusu 3 kişi, aile işgücü ise 2,21 erkek işgücü birimi olarak bulunmuştur. Arıcıların gezginci arıcılık faaliyeti için gittikleri yer sayısı ortalama 2,83, sahip oldukları ortalama çerçeve sayısı 10,62, ana arı yaşı 2,23, koloni başına bırakılan bal ortalama 12,65 kg, petek değiştirme sıklığı ortalama 2,68 yıl olarak belirlenmiştir. Bal ürünleri üretimi incelendiğinde, işletmeler ortalamasına göre 1895,14 kg bal, 64,07 kg polen, 0,10 kg arı sütü, 2,14 kg propolis ve 46,03 kg balmumu üretildiği tespit edilmiştir. İşletmeler ortalamasına göre üreticilerin arıcılık faaliyetinde karşılaştıkları ilk beş sorunun sırasıyla ürünlerin pazarlanması, hastalıklarla mücadele, konaklama yeri, nakliye ve örgütlenme olduğu belirlenmiştir. Faktör analizi sonuçlarına göre, çevre kirliliği, teknik donanım düzeyi, hırsızlık, iklim ve doğal koşullar gibi işletme dışı faktörleri içeren birinci faktöre “İşletme Dışı Faktörler”, kredi alma durumu, bal fiyatlarındaki değişim ve girdi maliyetleri gibi değişkenleri içeren ikinci faktöre “Finansal Faktörler”, hastalık ve kışlama kayıpları, mücadele yetersizliği ve besin yetersizliği gibi değişkenleri içeren üçüncü faktöre “Yetersiz Uygulama” adı verilmiştir. Kümeleme analizi sonuçlarına göre, birinci kümede “Yetersiz Uygulama”, ikinci kümede ise “İşletme Dışı Faktörler” ve “Finansal Faktörler” en fazla önem verilen faktörler olarak belirlenmiştir.