Küresel Salgının Ankara İli Kentsel Su Tüketimine Etkileri
DOI:
https://doi.org/10.24925/turjaf.v11i3.577-586.6018Anahtar Kelimeler:
Su tüketimi- kentsel su- küresel salgın- sürdürülebilir su kullanımı- su verimiÖzet
Temiz içilebilir su kaynaklarına ihtiyacın en fazla hissedildiği koronavirüs küresel salgınıyla birlikte kentsel su tüketimine olan bağımlılık artmıştır. Küresel salgın döneminde, su kullanımının değişiminin incelenmesi, kentsel su kullanım arzının sürdürülebilirliğinin sağlanmasının önemini göstermektedir. Bu çalışmanın amacı, Ankara ilinde küresel salgınla birlikte kentsel su tüketiminde bir artış olup olmadığını tespit etmektir. Çalışmanın materyali 2010-2021 yılları arasında Ankara iline ait aylık su tüketim verisinden oluşmaktadır. Salgın öncesi (Temmuz 2018-Şubat 2020) ve salgın sonrası (Mart 2020-Ekim 2021) olmak üzere iki dönem ve toplam 40 aylık su tüketim verisi kullanılmıştır. Parametrik olmayan Mann-Whitney U testi ve Parametrik Genişletilmiş Dickey-Fuller testi kullanılarak su tüketimindeki değişim analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda konut su tüketiminde en yüksek artış 2019 yılına göre %94,04 ile 2020 yılı haziran ayında, en yüksek azalış 2020 yılına göre %42,54 ile 2021 yılı haziran ayında gerçekleşmiştir. İşyeri su tüketiminde en yüksek azalış 2019 yılına göre %74,31 ile 2020 yılı mayıs ayında, en yüksek artış 2020 yılına göre %63,76 ile 2021 yılı mayıs ayında meydana gelmiştir. Toplam su tüketiminde ise salgın öncesi ve salgın sonrası dönemler için anlamlı bir değişim görülmemiştir. Mann-Whitney U testi sonuçlarına göre salgın öncesi ve salgın sonrası 20 aylık dönemlere göre konutlarda ve işyerlerinde su kullanımındaki farklılık istatistiksel olarak önemli çıkmış (P= 0,015 ve P= 0,041) ve medyan değerlerine göre su tüketiminde salgın öncesinden salgın sonrasına doğru konutlarda artan bir trend, işyerlerinde ise azalan bir trend izlenmiştir.
Referanslar
Akdağ R. 2015. Kentsel Su Sunumunda Bir Yönetim Aracı Olarak Su Talep Tahmini. Niğde Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi, 69-81.
Alaerts GJ. 2019. Financing for Water-Water for Financing: A Global Review of Policy and Practice. Sustainability, 2-25.
Anlı AS. 2014. Güneydoğu Anadolu Bölgesinde Referans Bitki Su Tüketiminin (ET0) Zamansal Değişimi ve RDI (Keşif Kuraklık İndeksi). Tarım Bilimleri Dergisi, 248-260.
Arslan O, Önder HH, Özdemir G. 2013. Antalya İli İçme ve Kullanma Suyu İhtiyacı ve Bazı Öneriler. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 150-169.
ASKİ. 2022. Ankara Su ve Kanalizasyon İdaresi. Ankara, Ankara, Türkiye.
Bai Y, Wang P, Li C, Xie J, Wang Y. 2014. A Multi-Scale Relevance Vector Regression Approach for Daily Urban Water Demand Forecasting. Journal of Hydrology, 236-245.
Başakın EE, Özger M, Ünal NE. 2019. Gri Tahmin Yöntemi İle İstanbul Su Tüketiminin Modellenmesi. Politeknik Dergisi, 755-761.
Bayazıt M, Cığızoğlu HK, Önöz B. 2002. Türkiye Akarsularında Trend Analizi. Türkiye Mühendislik Haberleri, 8-10.
Beşel C, Kayıkçı ET. 2016. Meteorolojik Verilerin Zaman Serisi ve Tanımlayıcı İstatistikler ile Yorumlanması; Karadeniz Bölgesi Örneği. TÜCAUM Uluslararası Coğrafya Sempozyumu, (S. 50-69). Ankara.
Büyükyıldız M, Berktay A. 2004. Parametrik Olmayan Testler Kullanılarak Sakarya Havzası Yağışlarının Trend Analizi. S.Ü. Müh.-Mim. Fak. Dergisi, 23-38.
Capt T, Mirchi A, Kumar S, Walker WS. 2021. Urban Water Demand: Statistical Optimization Approach to Modeling Daily Demand. J. Water Resour. Plann. Manage., 1-10.
Cooley H, Gleick PH, Abraham S, Cai W. 2020. Water and the COVID-19 Pandemic Impacts on Municipal Water Demand. Pacific Institute, 1-10.
Cooley H. 2020. How the Coronavirus Pandemic is Affecting Water Demand. Pacific Institute, 1-5.
Çakmak B, Gökalp Z. 2011. İklim Değişikliği ve Etkin Su Kullanımı. Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 87-95.
Çeribaşı G, Doğan E, Sönmez O. 2013. Sapanca Gölü'nün Yıllara Göre Mevcut Su Seviyelerinin Trend Analizi Yöntemi Kullanılarak Analiz Edilmesi. 3. Uluslararası Bursa Su Kongresi Ve Sergisi, (S. 895-901). Bursa.
Çiner F. 2017. Su Kullanımında Tüketici Davranışları ve Farkındalık-Niğde Örneğinde Bir Alan Araştırması. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 1019-1026.
Dalkılıç HY. 2019. Yağışların Trend Analizi. Erzincan Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1537-1548.
Emek MF. 2014. Doğu Anadolu Bölgesi Yıllık ve Aylık Toplam Yağışların Trend Analizi. Yüksek Lisans Tezi (Basılmamış). Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İnşaat Mühendisliği Anabilim Dalı, 111, Erzurum.
Ertem O, Doğan A. 2016. İstanbul için Nüfus ve Su Tüketimi Artışlarının İncelenmesi ve Talebin Değerlendirilmesi. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, 7-27.
Firidin E. 2015. Su Sorununun, Su Hakkı ve Su Etiği Çerçevesinde Değerlendirilmesi. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 43-55.
Gümüş V, Yenigün K. 2006. Aşağı Fırat Havzası Akımlarının Trend Analizi ile Değerlendirilmesi. Yedinci Uluslararası İnşaat Mühendisliğinde Gelişmeler Kongresi (S. 1-10). İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi.
Heberger M, Cooley H, Gleick P. 2014. Urban Water Conservation and Efficiency Potential in California. Pacific Institute, 1-12.
Kalbusch A, Henning E, Brikalski MP, Luca FV, Konrath AC. 2020. Impact of Coronavirus (COVID-19) Spread-Prevention Actions on Urban Water Consumption. Resources, Conservation & Recycling, 1-8.
Karabulut M, Cosun F. 2009. Kahramanmaraş İlinde Yağışların Trend Analizi. Coğrafi Bilimler Dergisi, 65-83.
Li D, Engel RA, Ma X, Porse E, Kaplan JD, Margulis SA. 2021. Stay-At-Home Orders During The COVID-19 Pandemic Reduced Urban Water Use. Environmental Letters, A-F.
Lüdtke DU, Luetkemeier R, Schneemann M, Liehr S. 2021. Increase in Daily Household Water Demand During the First Wave of the Covid-19 Pandemic in Germany. Water, 1-13.
Maidment DR. 1984. Cascade Model of Monthly Municipal Water Use. Water Resources Research, 15-23.
Nemati M. 2020. COVID-19 and Urban Water Consumption. Are Update, 9-11. Https://Giannini.Ucop.Edu/.
Özfidaner M. 2007. Türkiye Yağış Verilerinin Trend Analizi Ve Nehir Akımları Üzerine Etkisi. Yüksek lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi.
Partal T, Yavuz E. 2020. Orta Karadeniz, Doğu Karadeniz Bölgesinde Kuraklık İndisleri Üzerine Trend Analizi. Dicle Üniversitesi Mühendislik Dergisi, 851-861.
Partal T. 2002. Türkiye Yağış Verilerinin Trend Analizi. Yüksek lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Tamer NG, Atik S, Özbilen V, Özden S, Seyrek K. 2007. Bölge ve Kent Planlama ile Su Tüketim İlişkisi: Dünya ve Ankara Örnekleri. Planlama, 9-22.
Terzi Ö, İlker A. 2020. Kızılırmak Havzası'nda Sıcaklık Değerlerinin Trend Analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 626-635.
Tutar F, Kılıç NÖ, Aytekin S. 2012. Türkiye’de Suyun Ekonomik Analizi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 231-246.
Wong JS, Zhang Q, Chen YD. 2010. Statistical Modeling of Daily Urban Water Consumption in Hong Kong: Trend, Changing Patterns, And Forecast. Water Resources Research, 2-10.
Yalılı M, Solmaz SK, Kestioğlu K. 2006. Bursa Su Kaynakları Potansiyeli ve Kullanıcı Faktörü. Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 1-13.
Zhang D, Ni G, Cong Z, Chen T, Zhang T. 2013. Statistical Interpretation of the Daily Variation of Urban Water Consumption in Beijing, China. Hydrological Sciences Journal, 181-192.
Zhou SL, Mcmahon TA, Walton A, Lewis J. 2000. Forecasting Daily Urban Water Demand: A Case Study of Melbourne. Journal of Hydrology, 153-164.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
