Kahramanmaraş Koşullarında Farklı Silajlık Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinde Agronomik Özelliklerinin İncelenmesi

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.24925/turjaf.v12i11.1922-1929.7046

Anahtar Kelimeler:

agronomik özellikler- hibrit- silajlık mısır- Yeşil yem - Kahramanmaraş

Özet

Silaj yapımı hayvan rasyonlarının önemli bir bölümünü oluşturmakta ve işletme ekonomisi bakımından büyük önem taşımaktadır. Mısır (Zea mays L.) silajlık materyal olarak en fazla tarımı yapılan bitkidir. Fakat mısır bitkisinden yüksek verim alınabilmesi için yetiştirileceği bölgeye uygun çeşitlerin belirlenmesi gerekmektedir. Bu araştırma, Kahramanmaraş ekolojik koşullarında 20 farklı silajlık mısır çeşitlerinin agronomik özelliklerinin belirlenmesi amacıyla, 2019 ve 2020 yıllarında Doğu Akdeniz Geçit Kuşağı Tarımsal Araştırma Enstitüsü’nde, Tesadüf Bloklar Deneme Desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. İki yıllık ortalamalara göre; çeşitlerin bitki boylarının 244,56-314,22 cm, yaprak sayılarının 12,16-17,92 adet, sap çaplarının 20,23-25,79 mm, koçan çaplarının 32,30-49,59 mm, koçan sayılarının 1,00-1,17 adet, ilk koçan yüksekliklerinin 85,11-158,80 cm, yeşil otta yaprak oranlarının %13,66-21,73, yeşil otta sap oranlarının %41,01-59,29 ve yeşil otta koçan oranlarının %23,33-41,80 arasında değiştiği tespit edilmiştir. Bu çalışmadan AS160 silajlık mısır çeşidin Kahramanmaraş ili ve benzer ekolojilere sahip üreticilerimize tanıtılması ve ekiminin yaygınlaştırılması ile silajlık mısır üretimimizin artmasına katkı sağlanabileceği sonucu çıkarılmıştır.

Referanslar

Acar, N., Yılmaz, M.F., Kara, R., 2017. Kahramanmaraş koşullarına uygun tane mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin belirlenmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 26(Özel Sayı), 80-85.

Açıkgöz, E. (2001). Yem bitkileri, Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, Uludağ Üniversitesi Basımevi, Bursa.

Akdeniz, H., Yılmaz, İ., Andiç, N., & Zorer, Ş. (2004). Bazı mısır çeşitlerinde verim ve yem değerleri üzerine bir araştırma. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 14(1), 47-51.

Aydoğan, V. (2010). Ordu ilinde yetiştirilen bazı yerel ve melez mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin silaj kalitelerinin belirlenmesi. (Yayın No. 276146) [ Yüksek Lisans Tezi, Ordu Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Bozkurt, Y., Yazar, A., Gençel, B., & Sezen, M. S. (2006). Optimum lateral spacing for drip-irrigated corn in the Mediterranean Region of Turkey. Agricultural water management, 85(1-2), 113-120.

Bulut, S. (2016). Bazı silajlık mısır çeşitlerinin Kayseri koşullarına adaptasyonu. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(1), 117-126.

Chase, L. E., & Grant, R. J. (2013). High forage rations-What do we know? in Proc, Cornell Nutrition Conf. Cornell. University, Ithaca, NY. Pages 203–209

Cusicanqui, J. A., & Lauer, J. G. (1999). Plant density and hybrid influence on corn forage yield and quality. Agronomy Journal, 91(6), 911-915. https://doi.org/10.2134/agronj1999.916911x

Çaçan, E., & İşikten, S. (2019). Bingöl ili ekolojik koşullarında bazı silajlık mısır çeşitleri için uygun ekim zamanının belirlenmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 6(1): 39-49. https://doi.org/10.19159/tutad.449672

Çağlar, Ö., Bulut, S., & Gençtürk, F. (2008). Erzurum ovası koşullarına uygun silaj amaçlı mısır çeşitlerinin belirlenmesi. II. Verim ve Verim Unsurları, Ülkesel Tahıl Sempozyumu, 2-5 Haziran, Konya, 674-680.

Çarpıcı, E.B. (2009). Bitki yoğunluğu ve farklı miktarda azot uygulamalarının stres fizyolojisi açısından silajlık mısır yetiştiriciliğinde değerlendirilmesi. (Yayın No.246431) [ Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Demiray, Y. G. (2013). Bingöl ili ekolojik şartlarına uygun tane mısır çeşitlerinin belirlenmesi. (Yayın No. 351883) [Yüksek Lisans Tezi, Bingöl Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Emeklier, H. Y. (1990). Yabancı menşeili erkenci mısır çeşitlerinin tane verimi ve diğer özellikleri üzerinde araştırmalar. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yıllığı, 13, 107-119.

Erdal, Ş., Pamukçu, M., Ekiz, H., Soysal, M., Savur, O., &Toros, A. (2009). Bazı silajlık mısır çeşit adaylarının silajlık verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(1), 75-81.

Ergül, Y. (2008). Silajlık mısır çeşitlerinin önemli tarımsal ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. (Yayın No. 178256) [ Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Geren H., Avcıoğlu, R., Kır, B., Demiroğlu Topçu, G., Yılmaz, M., & Cevheri, A. (2003). ikinci ürün silajlık olarak yetiştirilen bazı mısır çeşitlerinde farklı ekim zamanlarının verim ve kalite özelliklerine etkisi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 40, 57-64.

Graybill, J. S., Cox, W. J., & Otis, D. J. (1991). Yield and quality of forage maize as influenced by hybrid, planting date, and plant density. Agron. J. 83, 559-564. https://doi.org/10.2134/agronj1991.00021962008300030008x

Güney, E., Tan, M., Dumlu Gül Z., & Gül, İ. (2013). Erzurum şartlarında bazı silajlık çeşitlerinin verim ve silaj kalitelerinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 41(2), 105-111.

Han, E. (2016). Bazı mısır çeşitlerinin dane verimleri ile silaj ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. (Yayın No. 431022) [ Yüksek Lisans Tezi, Ordu Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Kabakcı, S. (2014). Iğdır ekolojik şartlarına uygun silajlık mısır çeşitlerinin belirlenmesi. (Yayın No. 360663) [ Yüksek Lisans Tezi, Iğdır Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Kapar, H., & Öz, A. (2006). Bazı mısır çeşitlerinin Orta Karadeniz Bölgesinde performanslarının belirlenmesi. OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 21 (2), 147-153.

Koca, A. (2013). Bazı mısır çeşitlerinin kayseri koşullarında yeşil gübre uygulamasından sonra silaj amacıyla yetiştirilebilme olanakları (Yayın No. 338155) [ Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Loucka, R., Tyrolova, Y., Jancik, F., Kubelkova, P., Hemolka, P., & Jambor, V. (2018).Variation for in vivo digestibility in two maize hybrid silages. Czech J. Anim. Sci.,63(1), 17-23. https://doi.org/10.17221/37/2017-CJAS

McDonald, P., Henderson, A. R,, Heron, S. J. E. (1991). The biochemistry of silage. second edition.. Chalcombe Publication. Pp 340.

Neylon, J. M., & Kung, L. (2003). Effects of cutting height and maturity on the nutritive value of corn silage for lactating cows. J. Dairy Sci., 86, 2163-2169. https://doi.org/10.3168/jds.S0022-0302(03)73806-5

Öner, F., & Güneş, A. (2019). Bazı mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin silajlık verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi, Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 16(1), 42-50. https://doi.org/10.33462/jotaf.516865.

Öner, F., & Güneş, A. (2019). Bazı mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin silajlık verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 16(1), 42-50.

Özata, E., , Öz, A., & Kapar, H. (2012). Silajlık hibrit mısır çeşit adaylarının verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. International Journal of Agricultural and Natural Sciences, 5(1), 37-41.

Pamukçu, M., Erdal, Ş., Savur, O., Toros, A., & Özata, E. (2011). Beyaz hibrit mısır aday çeşitlerinin Antalya ve Samsun koşullarında performanslarının değerlendirilmesi. Türkiye 9. Tarla Bitkileri Kongresi, 12-15 Eylül 2011, Bursa

Seydoşoğlu, S., & Saruhan, V. (2017). Farklı ekim zamanlarının bazı silajlık mısır çeşitlerinde verim ve verim unsurlarına etkisinin belirlenmesi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 54(4), 377-383.

Sheaffer, C. C., Halgerson, J. L., & Jung, H. G. (2006). Hybrid and N fertilization affect corn silage yield and quality. J. Agronomy & Crop Science, 192, 278-283. https://doi.org/10.1111/j.1439-037X.2006.00210.x

TUİK 2022. Türkiye İstatistik Kurumu, Bitkisel Üretim İstatistikleri. https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p=tarim-111&dil=1 Erişim Tarihi: 08.03.2023.

Vartanlı, S. (2006). Ankara koşullarında hibrit mısır çeşitlerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi (Yayın No. 196319) [ Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Yılmaz, M.F., Acar, N., & Kara, R., (2017). kahramanmaraş koşullarına uygun silajlık mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin belirlenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Doğa Bilimleri Dergisi, 20 (Özel Sayı), 68-72. https://doi.org/10.18016/ksudobil.348911).

Yozgatlı, O., Başaran, U., Gülümser, E., Hanife, M., & Doğrusöz, M. Ç. (2019). Yozgat ekolojisinde bazı mısır çeşitlerinin morfolojik özellikleri verim ve silaj kaliteleri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi, 22(2), 170-177. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.450938

Yayınlanmış

2024-11-27

Nasıl Atıf Yapılır

Kızılşimşek, M., Akbay, F., Günaydın, T., & Kabakçı, A. (2024). Kahramanmaraş Koşullarında Farklı Silajlık Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinde Agronomik Özelliklerinin İncelenmesi. Türk Tarım - Gıda Bilim Ve Teknoloji Dergisi, 12(11), 1922–1929. https://doi.org/10.24925/turjaf.v12i11.1922-1929.7046

Sayı

Bölüm

Araştırma Makalesi