Educational Venue from Design to Implementation Process; A Project by Faculty of Fine Arts, Selçuk University

Authors

DOI:

https://doi.org/10.24925/turjaf.v11is1.2627-2636.6546

Keywords:

User-Centered Design, Spatial Identity, Faculty of Fine Arts, Programming

Abstract

Throughout history, there has been a reciprocal relationship between humans and space. Even though there are numerous spaces covered by this ongoing relationship process, it has integrated and gained value with educational venues. Mainly because they closely monitor social, cultural, technological, and economic developments and pass on knowledge to future generations, educational spaces play a crucial role in the development of individuals as well as society. It is feasible to conclude from research on educational spaces that the physical environment has a major positive or negative impact on education. To solve the issue that the current Faculty of Fine Arts at Selçuk University could not sufficiently respond to user needs physically, it was decided to construct a new Faculty of Fine Arts building. The primary goal of the study is to design the building using user-oriented techniques that promote social interaction and showcase artistic identity throughout the design phase. A qualitative research approach, based on inspection and observations, was used in the study to gather data, documents, and reports on the topic and to ensure that the architectural programming stages advanced correctly and received ongoing feedback. Studies have confirmed the results, which show that artistic education in structures that provide users with distinct experiences is different from that provided in faculty buildings with a type plan scheme. The process, which involves collaboration between stakeholders from various disciplines and necessitates coordination, is also maintained in a coordinated fashion as a consequence of the study. Because of this, it is believed that buildings with comparable features can offer direction by offering a set of data that may also be reliable for design procedures that are prearranged.

References

Al Şensoy S. 2019. Herman hertzberger ile mekân ve öğrenme üzerine, eğitim yapıları ve tasarımı, Pegem Akademi, DOI 10.14527/9786050370584, pp.31-52.

Asıliskender B. 2004. Kimlik, mekân ve yer deneyimim, kültür ve iletişim, (Ed. Halil Nalçaoğlu), Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Mezunları Vakfı; Ankara, 7 (2) 73-94.

Bayazıt N. 1994. Endüstri ürünlerinde ve mimarlıkta tasarlama metotlarına giriş. İstanbul: Literatür Yay.

Begeç H. 2002. Üniversitelerde kampüs yerleşme biçimleri. Yapı Dergisi, 252, 57-63.

Bilir S. 2013. Mekân tasarımında kavram geliştirme sürecine analitik bir yaklaşım. Yüksek Lisans Tezi. Güzel Sanatlar Enstitüsü, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.

Çalışkan EB. 2021. Fakülte binalarında plan şemalarındaki farklılığın mekânsal örgütlenmeye ve ulaşılabilirliğe etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.

Çalışkan EB. 2023. Bursa teknik üniversitesi eğitim binası mimari tasarım süreci. Mimarlık, Planlama ve Tasarımda Yenilikçi Çalışmalar, 5–23. https://doi.org/10.59287/mptyc.492.

Demirarslan D. 2006. İç mimarlık öğrencileri için iç mekân tasarımına giriş. Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Yayınları.

Erkman U. 1990. Büyüme ve gelişme açısından üniversite kampüslerinde planlama ve tasarım sorunları. İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Baskı Atölyesi, İstanbul, Türkiye.

Gabrielsen M, Saugstad, T. 2007. From identity to facility -The new buildings for the faculty of humanities at the University of Copenhagen. Scan dinavian Journal of Educational Research, 51(5), 531–546. https://doi.org/10.1080/00313830701576672.

Güner M. 2019. Eğitim yapılarında kamusal alanların kullanım sonrası değerlendirilmesi-süleyman demirel örneği.Yüksek Lisans Tezi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta, Türkiye.

Korkut A, Üstün Topal T. 2015. Planlama/tasarım sürecine disiplinlerarası yaklaşım. İnönü University Journal of Art and Design ISSN: 1309-9876 E-ISSN: 1309-9884 11 (5), pp.9-63.

Öner S. 1999. Kütahya dumlupınar üniversitesi merkez kampüs alanı peyzaj planlaması. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.

Osmanoğlu İ. 2022. Tasarım süreci ve inşa edilen ürün bağlamında t.ü. ratıp kazancıgil binası, Kent Akademisi Dergisi, 15(3):1359-1390. https://doi.org/10.35674/kent.1014348

Özyurt S. 2019. Üniversite yapılarının mekânsal planlama açısından ölçütlerinin değerlendirilmesi; sdü iibf ve tıp fakültesi ek binası örneği. Yüksek Lisans Tezi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Burdur Mehmet Akif Üniversitesi, Burdur, Türkiye.

Sungur M. 2008. Kişisel Arşiv.

Temple P. 2008. Learning spaces in higher education: An under-researched topic. London Review of Education, 6(3), 229–241. https://doi.org/10.1080/14748460802489363.

Uludağ Z. 2008. İnsan ve mekân ilişkisinde okul. Eğitime Bakış Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi. 11,15-22. https://www.ebs.org.tr/yayinlarimiz/2/egitime-bakis. [Erişim Tarihi: 25.10.2023].

Downloads

Published

30.12.2023

How to Cite

Sungur, M., & Bakır, İbrahim. (2023). Educational Venue from Design to Implementation Process; A Project by Faculty of Fine Arts, Selçuk University . Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology, 11(s1), 2627–2636. https://doi.org/10.24925/turjaf.v11is1.2627-2636.6546

Issue

Section

Research Paper