Yenilebilir Doğal ve Kültüre Alınmış Pleurotus ostreatus‘un Besinsel ve Tıbbi Değerlerinin Değerlendirilmesi

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.24925/turjaf.v7i12.2054-2061.2730

Anahtar Kelimeler:

Tıbbi- Nutrasötik- Gıda- İstiridye mantarı- Pleurotus ostreatus

Özet

Yüksek besin değeri ve farmasötik özellikleri nedeniyle istiridye mantarı (Pleurotus ostreatus (Jacq. ex Fr.) P. Kumm.) doğadan toplanmakta ve büyük miktarda yetiştirilmektedir. Bu terapötik mantar fonksiyonel bir gıda veya gıda katkısı olarak çorbalarda, tahıl ve süt ürünlerinde tüketilmekte ve nutrasötiklerde ve diyet takviyelerinde ticari olarak kullanılmaktadır. Polisakkaritler (ham lif ve β-glukanlar), esansiyel amino asitler, ergotionin, peptitler, (gliko)proteinler, lektinler, fenolik bileşikler, poliketitler (lovastatin), (tri)terpenoidler ve enzimleri içeren mikokimyasallar, P. ostreatus'un miselyal biyokütlesinde ve mantar yapısında doğal olarak bulunmaktadır. Bu mantarların başlıca biyoaktif bileşiklerinin konsantrasyonu, substrat kompozisyonu ve kültüre alma veya hasat sonrası koşulların modifikasyonu ile arttırılabilmektedir. Bu derlemenin amacı, yenilebilir doğa ve kültürü yapılan P. ostreatus‘un biyokimyasal bileşimi ve tıbbi özellikleri üzerine yapılan çalışmaların sonuçlarını değerlendirmektir. Ayrıca, besinsel ve nutrasötik özelliklerinin arttırılması amacıyla uygulanan ileri yeni yetiştirme teknikleri, biyoteknolojik süreçler ve hasat sonrası işlemlere de değinilmiştir.

Yazar Biyografileri

Nebahat Şule Üstün, Department of Food Engineering, Faculty of Engineering, Ondokuz Mayıs University, Kurupelit Campus, 55139, Atakum/Samsun

Food Engineering

Aysun Pekşen, Department of Horticulture, Faculty of Agriculture, Ondokuz Mayıs University, Kurupelit Campus, Atakum/Samsun 55139

Horticulture

Yayınlanmış

2019-12-13

Nasıl Atıf Yapılır

Bulam, S., Üstün, N. Şule, & Pekşen, A. (2019). Yenilebilir Doğal ve Kültüre Alınmış Pleurotus ostreatus‘un Besinsel ve Tıbbi Değerlerinin Değerlendirilmesi. Türk Tarım - Gıda Bilim Ve Teknoloji Dergisi, 7(12), 2054–2061. https://doi.org/10.24925/turjaf.v7i12.2054-2061.2730

Sayı

Bölüm

Derleme Makale