Yaygın Kullanılan Beş Farklı Antioksidan Kapasite Metodunun Şalgam Suyu Üzerinde Tekrarlanabilirliğinin ve Tutarlığının Test Edilmesi

Özet

Antioksidanlar, serbest radikallerin oluşmasını ya da radikalleri süpürerek hücrenin hasar görmesini engelleyen ve genellikle yapısında fenolik grup taşıyan moleküllere denmektedir. Antioksidan moleküller, vücut tarafından üretilebilmekte ya da gıdalar aracılığıyla vücuda alınabilmektedir. Günümüzde antioksidan kapasite ölçümleri için kullanılan birçok farklı metot bulunmaktadır. Bu metotlar genellikle test edilen maddelerin serbest radikalleri içeren bir çözelti içerisine eklenerek ölçülmesiyle gerçekleştirilmektedir. Bu yöntemler kullanılan tepkenin özelliğine bağlı olarak farklı sonuçlar verebilmektedir. Bu çalışmada, ticari olarak satılan ve ev yapımı olan şalgam numunelerinde beş farklı antioksidan kapasite metodunun (DPPH, ABTS, galvinoksil, fosfomolibden ve FRAP) tekrarlanabilirliği ve tutarlığı test edilmiştir. Çalışmanın sonucunda, test edilen şalgam suyu örneklerin antioksidan aktivitelerine bakılarak değerlendirme yapılmıştır. Bu örneklerinin antioksidan aktivitelerinin sıralamasına bakılarak yapılan (yüksekten düşüğe doğru) değerlendirme sonucunda DPPH, Galvinoksil, Fosfomolibden ve FRAP metodlarında ki sonuçların birbirine oldukça benzer olduğu belirlenmiştir. Buna karşın, ABTS metoduna göre elde edilen sıralama ise diğer metotlara göre farklılık göstermiştir. Çalışma sonucunda, DPPH, galvinoksil, fosfomolibden ve FRAP metotları sonuçlarının tutarlı ve tekrarlanabilir olduğu belirlenmiştir.