Su Tutucu Polimer (SAP) Uygulamalarının Anadolu Sığla Ağacı (Liquidambar orientalis MİLL.) ve Biberiye (Rosmarinus officinalis L.) Türlerinde Bitki Gelişimi Üzerine Etkisi

Özet

Küresel ısınmadan kaynaklanan iklim değişimi ve hızlı nüfus artışına bağlı olarak tüketimin yükselmesi doğal kaynaklardan suyun azalmasına neden olarak varlığını tehdit etmektedir. Dünyada kullanılabilir suyun büyük bir bölümü tarımda değerlendirildiğinden bitkilerin su ihtiyacının en doğru ve ekonomik şeklide karşılanması gerekmektedir. Bu bağlamda da suyun verimli ve ekonomik kullanılmasını sağlayan yöntemlerden biri olarak su tutucu polimer (SAP) uygulaması karşımıza çıkmaktadır. Araştırmada, su tutucu polimer SAP A200‘ün farklı dozları [% 0 (kontrol), % 0,2, % 0,4 ve % 0,6 v/v] geleneksel (toprak) ve topraksız tarım yetiştirme ortamlarına [torf, perlit ve torf:perlit (1:1) v/v] uygulanmıştır. SAP A200 dozlarının Anadolu Sığla Ağacı (Liquidambar orientalis Mill.) ve Biberiye (Rosmarinus officinalis L.) türlerinin bitki gelişimine etkisinin belirlemesi amaçlanmıştır. Araştırma tesadüf parselleri deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Bitki gelişim özelliklerini belirlemek amacıyla bitki boyu, gövde çapı, kök uzunluğu, kök kalınlığı, kök ile sürgün yaş ve kuru ağırlıkları belirlenmiştir. Araştırmadaki iki tür için, tüm SAP dozlarının bitki gelişim parametrelerini olumlu yönde etkilediği ve en yüksek değerlerin % 0,6 SAP A200 uygulamasında tespit edildiği gözlemlenmiştir. Toprak dışındaki tüm yetiştirme ortamlarında bitki gelişim değerlerinin daha yüksek olduğu ve en iyi sonuçların torf:perlit ortamında gerçekleştiği saptanmıştır.