Biyodinamik Tarım ve Organik Tarımın Karşılaştırılması

Özet

Modern tarımsal uygulamalar ürünlerin dayanıklılık ve verimliliğini en üst düzeye çıkarmak için farklı biyolojik, fiziksel ve kimyasal işlem basamakları içerir. Bu işlemler arasında özellikle kimyasal girdi kullanımının giderek artması sonucunda ortaya çıkan çevresel etkiler konusundaki endişeler nedeniyle, modern tarımsal uygulamalar için alternatif felsefeler ortaya çıkmıştır. Bu alternatif yaklaşımlar birçok yönden geleneksel uygulamalara benzerken göze çarpan birkaç farklılık ile gelenekselden ayrılmaktadır. 18. yüzyılın sonlarında başlayan endüstriyel devrimle birlikte, artan nüfus ve küresel ısınma, gezegenimizin bozulduğunun farkına varılmasına neden olmuş ve günümüzde organik ve biyodinamik gibi alternatif tarım metotları ile insan, çevre, su ve toprakların korunması gündeme gelmiştir. Biyodinamik tarım; 1924'te filozof Rudolf Steiner ve agronom E. Pfeiffer tarafından kurulan bir sistem olup insan-doğa-evren kavramını esas alan antropolojik bir teoriye dayanmaktadır. Biyodinamik tarım birçok açıdan daha iyi bilinen organik tarıma benzer ve her ikisi de temel olarak kimyasal girdi (gübre, böcek ilacı, herbisit, hormon) kullanımına olan felsefi muhalefetleriyle şekillenmiştir. Biyodinamik tarımın organik tarımdan farkı, felsefi ve tarihi yönleri dışında, hayvansal organlarla fermente edilen özellikli bitki veya mineraller içeren biyodinamik preparatların kullanımında yatmaktadır. Bu derlemede, biyodinamik tarım uygulanmasının avantajları ortaya konularak iki sistem (organik ve biyodinamik) arasındaki farklara yer verilecektir.